verhaal van een lijster

Het was een blubberige gure winteravond toen ik met een bepaald persoon van wel een bepaalde activiteit naar huis reed. De lucht was donker, de weg was nat en ineens was hij daar: de Beflijster in hoogsteigen persoon. Het was zeldzaam dat juist deze weinig voorkomende beflijster besloot ons te vergezellen op onze weg. Hoewel, niet helemaal. Zoals alom bekend houden beflijsters immers van nattigheid. En het was weldegelijk een natte avond! Toch een geborgen gevoel, de wetenschap dat er op natte momenten altijd een beflijster met je meetjilpt! En we sopten nog lang en gelukkig;)